(ruch samochodu)

См. также в других словарях:

• koło — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. kole; lm D. kół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbiór wszystkich punktów leżących w takiej samej odległości od jakiegoś punktu (środka koła) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obwód, promień …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• do — I przyimek łączący się z dopełniaczem 1. «w połączeniu z rzeczownikami, zwykle nieżywotnymi, tworzy przydawki o znaczeniu przeznaczenia» Beczka do wina. Filiżanka do kawy. Klucz do drzwi. Kocioł do gotowania. Przybory do pisania. Skrzynka do… …   Słownik języka polskiego

• luz — m IV, D. u, Ms. luzzie; lm M. y 1. «miejsce wolne, przestronne, dużo miejsca; także czas wolny w godzinach przeznaczonych na jakieś inne zajęcia» Mieć luz w mieszkaniu. W zaprogramowanym dniu mieli trochę luzu. ◊ pot. Mieć luzy «mieć chwile wolne …   Słownik języka polskiego

• podrzut — m IV, D. u, Ms. podrzutucie; lm M. y 1. «szybki, nagły ruch, rzut czegoś (kogoś) wzwyż, ku górze; podrzucenie» Podrzuty piłki. Podrzuty samochodu. 2. sport. «konkurencja dwuboju olimpijskiego w podnoszeniu ciężarów» …   Słownik języka polskiego

• prędkość — ż V, DCMs. prędkośćści 1. blm rzecz. od prędki a) w zn. 1: Prędkość czyichś kroków. ◊ pot. Zrobić coś z prędkości «zrobić coś nie zamierzonego na skutek pośpiechu, przez pośpiech, w pośpiechu» b) w zn. 2: Zlecenie wykonano z należytą prędkością.… …   Słownik języka polskiego

• różnicowy — «dotyczący różnicy, oparty na różnicy» ∆ mat. Rachunek różnicowy «dział matematyki zajmujący się badaniem własności różnic ciągów liczbowych» ∆ techn. Mechanizm różnicowy «przekładnia, która ma jeden człon czynny i dwa bierne (lub odwrotnie),… …   Słownik języka polskiego

• silnik — m III, D. a, N. silnikkiem; lm M. i techn. «urządzenie przetwarzające na energię mechaniczną inny rodzaj energii; motor» Silnik atomowy, cieplny, elektryczny, jądrowy, parowy, pneumatyczny, wodny. Silnik okrętowy, samochodowy, samolotowy. Silnik… …   Słownik języka polskiego

• skrętny — 1. «mogący się skręcać, dający się wykręcać w różne strony» Koła skrętne. Ciągnik skrętny. ∆ techn. Drążek skrętny «sprężyna w postaci pręta, stanowiąca rodzaj resorów samochodu» 2. «polegający na wykonaniu skrętu; skręcający» Ruch skrętny ciała …   Słownik języka polskiego

• szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… …   Słownik języka polskiego

• szybkość — ż V, DCMs. szybkośćści; lm D. szybkośćści 1. «cecha tego, co porusza się, działa szybko, tego, kto jest szybki; podstawowa wielkość wektorowa charakteryzująca ruch, prędkość» Błyskawiczna, zawrotna szybkość. Duża, mała, średnia szybkość. Szybkość …   Słownik języka polskiego